It famyljebedriuw Helfrich leit him al fjouwer generaasje ta op de produksje fan heechweardig galgen. It stik spilet de dagen foarôfgeand oan de begraffenis fan Bouke Helfrich, de âld-direkteur dy’t op tachtichjierrige leeftyd stoarn is. Hy waard de lêste fiif jier pleage troch de sykte fan Alzheimer.
By de tariedingen fan de útfeart komt in soad âld sear boppen by de trije bern, Wybrand, Tsjitske en Margje. Se hawwe minne oantinkens oan in heit dy’t der altyd alles oan dien hat om de bern lyts te hâlden en oan te toanen dat se amper by him yn it skaad stean koene. Se komme foar de fraach te stean oft se dêr by de plechtichheid wol of net wat oer nei bûten bringe sille. De ferhâldingen wurde op skerp steld as bliken docht dat it bedriuw der lang sa goed net foarstiet as tocht waard.
Galgen is in befestiging fan de stelling fan Leo Tolstoi, dat alle lokkige famylje op elkoar lykje, mar dat alle ûngelokkige famyljes op har eigen wize ûngelokkich binne.